Αρουραίοι
Οι Αρουραίοι αποτελούν ένα σημαντικό κίνδυνο για τους ανθρώπους και τα κατοικίδιά μας. Οι αρουραίοι είναι νυκτόβιοι και συνήθως κρύβονται από τους ανθρώπους. Οι χαρακτηριστικές ενδείξεις προσβολής από αρουραίους στην οικία είναι :
- Ήχοι Ροκανίσματος – στους τοίχους ή κάτω από το δάπεδο καθώς οι αρουραίοι κυκλοφορούν αναστατωμένοι στο χώρο
- Περιττώματα – Οι αρουραίοι αφήνουν περιττώματα σκούρου χρώματος με σταδιακή λέπτυνση στις άκρες και έχουν μήκος 10-14mm
- Χαρακτηριστική μυρωδιά – Οι αρουραίοι αφήνουν μυρωδιά που μοιάζει με την μυρωδιά της αμμωνίας, η οποία θα είναι ιδιαίτερα έντονη σε κλειστούς χώρους, όπως σε σημεία κάτω από ντουλάπια
- Ζημία – Οι αρουραίοι έχουν δόντια που συνεχώς αυξάνονται και έτσι αναγκάζονται να τα ροκανίζουν επάνω σε ξύλο ή πλαστικό ώστε να τα εκλεπτύνουν. Οι αρουραίοι επίσης είναι δυνατόν να προκαλέσουν πυρκαγιά ροκανίζοντας επάνω σε ηλεκτροφόρα καλώδια
- Φθορές σε συσκευασίες τροφίμων – Οι αρουραίοι σκίζουν τις συσκευασίες τροφίμων και αφήνουν χαρακτηριστικές ενδείξεις από τα δόντια τους
- Φωλιά – Οι αρουραίοι κατασκευάζουν φωλιές, σε απόμερα σημεία με ζέστη, χρησιμοποιώντας τεμαχισμένα υλικά από εφημερίδες ή υφάσματα. Στις φωλιές συχνά υπάρχουν νεογνά αρουραίων
- Τρύπες στο έδαφος – Οι αρουραίοι σκάβουν λαγούμια στους κήπους και ιδιαίτερα σε σωρούς από κοπρόχωμα ή κάτω από προστατευμένα σημεία. Επίσης θα κατασκευάζουν φωλιές σε σημεία όπως κάτω από το ξύλινο δάπεδο της βεράντας
Οι αρουραίοι αποτελούν παράσιτο παγκόσμιας κλίμακας λόγω της ικανότητάς τους να προκαλούν ζημιές σε κτίσματα, να μεταδίδουν θανατηφόρες ασθένειες και να ανταγωνίζονται τον άνθρωπο για την εξασφάλιση τροφής. Το είδος που συνήθως απαντάται στην Ευρώπη είναι γνωστό ως νορβηγικός αρουραίος (Rattus norvegicus). Ένα είδος που είναι πιο σπάνιο, ο μαύρος αρουραίος ή αρουραίος της στέγης (Rattus rattus), περιορίζεται κατά κύριο λόγο σε λιμάνια.
Μεταδίδουν ασθένειες, οι οποίες είναι ενδεχομένως θανατηφόρες για τον άνθρωπο. Συνηθισμένες ασθένειες που μεταδίδονται από τους αρουραίους είναι η Σαλμονέλα, νόσος του Weil (ικτερική λεπτοσπείρωση), ο μυϊκός εξανθηματικός τύφος (μεξικανικός τύφος), Κολοβακτηρίδιο E.coli και Φυματίωση. Οι αρουραίοι επίσης φέρουν ψύλλους, ακάρεα και τσιμπούρια και μπορούν να προκαλέσουν οξείες αλλεργικές αντιδράσεις.
Η καλύτερη σύγχρονη μέθοδος αποτελείται από έναν ετήσιο κύκλο εξολόθρευσης σε βασικές περιόδους του έτους, κατά τις οποίες τα τρωκτικά είναι πιο ευάλωτα και το σύστημα επιτρέπει την ασφαλέστερη καταπολέμηση.
Η καλύτερη περίοδος για τη χρήση τρωκτικοκτόνων είναι όταν υπάρχουν όσο το δυνατόν λιγότερες εναλλακτικές τροφές. Αυτό ελαχιστοποιεί επίσης τον κίνδυνο μόλυνσης των αποθηκευμένων προϊόντων.
Καταπολέμηση Αρουραίων:
Καταπολέμηση κάθε είδους τρωκτικού και λήψη προληπτικών μέτρων για την παρεμπόδιση πιθανής μόλυνσης ξανά. Επιθεώρηση των χώρων και ο εντοπισμός των κρίσιμων σημείων ελέγχου, η δημιουργία προστατευτικού δικτύου δολωματικών σταθμών και παγίδων σύλληψης, η διεξαγωγή τακτικών επισκέψεων ελέγχου και καταγραφής των ευρημάτων. Μια επιπλέον μέθοδος είναι των μηχανικών παγίδων πολλαπλών συλλήψεων. Πρόκειται για παγίδες με κολλητική επιφάνεια που τοποθετούνται στα σημεία διέλευσης των τρωκτικών. Ενδέχεται να πρέπει να συνδυαστούν με δολωματικούς σταθμούς, εάν το πρόβλημα είναι έντονο.